Vroeger / nu: Vroeger werkten de winkeliers in Waddinxveen niet samen: een beetje de dorpsmentaliteit. Nu steken er enkele winkeliers met kop en schouders bovenuit, wat ruimer is dan de winkels met kleding en voedsel. Hiermee gaan we goed vooruit. Deze processen lopen langzaam. Intussen heeft het sommige kleinen de kop gekost. De groenteboer, bakker, slager zijn tegenwoordig in de supermarkt te vinden. Maar grote supermarkten met een heel uitgebreid assortimenten zijn passé. Winkels raken leeg, boekenzaken worden niet meer opgestart. Schoenen en kleding worden per post bezorgd. Vroeger kwamen de groenteboer, de melkboer en de bakker aan de deur – nu kun je je boodschappen door de supermarkt thuis laten brengen (tegenwoordig ook inclusief de verse waren), of bestel je tafeltje dekje. Openingstijden. Vroeger stond je regelmatig voor een gesloten winkel, want de openingstijden waren niet uniform. Nu is dat bij sommige winkels nog steeds niet zo, wat onhandig is voor de klant. Ook sluiting tussen de middag is erg dorps. De zondagsopening : Jan vindt dat men dit gewoon moet doen. En wie er problemen mee heeft: niet kopen of de winkel niet open doen, dat moet iedereen maar zelf weten. De eigenaar van de winkel moet dat maar regelen met zijn personeel. Zelf winkelt hij uit gewoonte niet op zondag, maar dat is niet uit principe. Het is in Waddinxveen een politiek item. Jan vindt het niet te maken hebben met rechts of links. Het heeft volgens hem hooguit te maken met een rustdag. Ook voor mensen die niet kerkelijk zijn, kan de zondagsrust van belang zijn; dit is niet iets wat speciaal voor kerkmensen geldt. Ook anderen willen vaak wel 1 dag per week rust. Hieronder vallen ook middenstanders die op zondag niets verdienen.
Horeca / uit eten In zijn jeugd uit eten op vaders verjaardag. Verder niet, dat kon niet. Nu gaat hij wel regelmatig uit eten: verandering van spijs doet eten.
De veranderingen die nu binnen Waddinxveen plaatsvinden zijn positief t.a.v. cultuur. Langzamerhand groeit Waddinxveen naar een goed leefbaar fatsoenlijk dorp, waar het fijn is om te wonen. De ouderwetse mentaliteit van de nadruk van de kerk is veranderd. Het is nog wel moeilijk om over sommige kwesties te praten, maar Jan vindt dat de toon niet neerbuigend moet zijn. ‘Het is tegenwoordig bon ton’ om denigrerend te praten over de kerk/kerkgangers’. Je moet wel respectvol kunnen praten met elkaar. Een mening is okay, maar denigreren niet.
Luisteren. Er zijn veel dingen gaande in Waddinxveen, maar deze gaan niet altijd van een leien dakje. Hij vindt dat er met respect gepraat moet worden over mensen die naar de kerk gaan. Daar moet men vrij in zijn, i.p.v. elkaar te veroordelen. Luister ook eens naar iemand anders. Jan hoorde eens een lezing over contacten en respect met als thema: Heeft u vandaag al naar iemand geluisterd? Jan eindigt met een grap: vroeger had je een zwarte bakelieten telefoon die een hoorn had met bovenaan 3 gaatjes en onderaan 10 gaatjes. Onderin zitten er meer: (want) daar praat je in! Er wordt vaak meer gepraat dan geluisterd!