Rechtsonder
In de periode tussen 1850 en 2000 heeft Waddinxveen wel dertig bedrijven in de houtverwerking gehad. Enkele daarvan groeiden uit tot grote meubelfabrieken met meer dan tweehonderd medewerkers, eigen showrooms en andere relevante faciliteiten.
Zo ook ging het met Arie Kempkes ( 1884) die als schilderszoon een klus kreeg aan het huis van Jongenburger aan de Nesse. Diens dochter kreeg een oogje op de jonge energieke Arie wat ertoe leidde er toe dat het stel in 1905 in het huwelijk trad. Kempkes koopt het huis van zijn schoonvader, gaat er wonen en begint als zelfstandig ondernemer achter de woning een meubelfabriek. De ambitieuze jongeling weet de zaken voortvarend aan te pakken en zo komt in 1912 het groeiende bedrijf letterlijk en figuurlijk echt op stoom. Dan moet uiteraard de bedrijfsnaam worden aangepast met Stoommeubelfabriek. Tien jaar later mag Kempkes zich tot de grotere meubelfabrieken rekenen totdat in 1931 de fabriek door brand wordt verwoest. Maar nog in datzelfde jaar wordt aan de Zuidkade in een nieuw gebouwde fabriek de productie hervat. Weliswaar krijgt het bedrijf een paar moeilijke jaren maar het weet onder de merknaam Multi-Lux de opgaande lijn weer op te pakken.
Kempkes maakt kennelijk een kwaliteitsproduct want hij verwerft opdrachten voor levering aan paleis Soestdijk en het paleis op de Dam te Amsterdam.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog mag het bedrijf van de bezetter blijven produceren omdat de behoeft aan meubelen te belangrijk bleek. Zo kon het de meeste werknemers in die tijd in dienst houden.
Arie, die in 1949 de leiding heeft overgedragen aan de zoons Huibert en Henk, overlijdt in 1956 op 73-jarige leeftijd, net een maand voor het vijftigjarig bestaan. Het bedrijf weet de afzet enorm te vergroten door te exporteren naar België, Frankrijk en Engeland. Als dan de collectie verder wordt uitgebreid met Formulemeubelen, krijgt de onderneming vleugels. Er wordt steeds aan uitbreiding van de capaciteit gewerkt waarvoor in 1957 de collega Modderkolk en Dijs Stoommeubelfabriek aan de Kerkweg wordt overgenomen. Voorts opent Kempkes toonzalen in Amsterdam, Weert, Brussel, Luxemburg en Lille.
Vanaf 1960 neemt de concurrentie uit het buitenland hand over hand toe. Buitenlandse bedrijven ontvangen nogal eens overheidssteun en de Nederlandse producenten komen in zwaar weer. Veel fabrieken schakelen over van productie en verkoop naar inkoop en verkoop via de eigen toonzalen. Om in hun eigen behoefte van orgelkasten te voorzien neemt de orgelfabriek N.V. Vreeken uit Bodegraven (Van de Eminentorgels) alle activiteiten van Kempkes over en bouwt een nieuwe fabriek aan de Staringlaan .
Maar ook de orgelfabriek komt door stagnatie van de afzet in grote problemen en dan moet in 1984 Kempkes Meubelfabrieken alsook Eminent Electronics het faillissement aanvragen en verliezen ongeveer tweehonderd medewerkers hun baan.